شیوع اختلالات قاعدگی و عوامل مؤثر بر آن در زنان ۴۵ -۱۸ ساله ایرانی در چهار استان منتخب کشور

دریافت: 5/3/93 پذیرش: 20/6/93     مقدمه: اختلالات قاعدگی طیف وسیعی از مشکلات نظیر بی نظمی قاعدگی، هیپر- و هیپو منوره، پلی منوره و الیگومنوره، دیسمنوره، آمنوره، منوراژی و سندرم پیش از قاعدگی را در بر می گیرد. هدف این مطالعه تعیین میزان شیوع انواع اختلالات قاعدگی و همچنین تعیین برخی عوامل تأثیرگذار بر بروز اختلالات قاعدگی در میان زنان ایرانی در سنین باروری بود.   روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت بود. افراد شرکت کننده در مطالعه، زنان 45 -18 ساله ایرانی بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی شده سهمیه ای از چهار استان منتخب کشور انتخاب شدند.   یافته ها: تعداد 941 زن واجد شرایط وارد مطالعه شدند. شایع ترین اختلالات قاعدگی در زنان ایرانی دیسمنوره (5/67%) و سندرم پیش از قاعدگی (9/54%) بود. عوامل زمینه ای نظیر سن پایین، ازدواج در سنین بالا، و همچنین تجرد با بروز دیسمنوره ارتباط معنادار داشت (001/0 p < ). شاخص توده بدنی بالاو بالا بودن میزان تحصیلات به ترتیب با احتمال وقوع الیگومنوره و سندرم پیش از قاعدگی رابطه معنادار نشان داد (001/0 p < ). وقوع سن منارک در سنین پایین تر نیز با احتمال وقوع منوراژی ارتباط معنادار داشت.   نتیجه گیری: تقریباً یک نفر از هر چهار زن ایرانی در سنین باروری حداقل از یکی از اختلالات قاعدگی رنج می برد. تغییر سبک زندگی زنان، تشویق آنان به ازدواج در سنین باروری و مشاوره و اطلاع رسانی کافی در زمینه اختلالات قاعدگی می تواند نقش مهمی در کاهش عوارض ثانوی و سوء این اختلالات داشته باشد.